SARI MAYO AŞKINA

Tour de France 2021 Başlıyor

Bisiklet dünyasının en prestijli yarışı Tour de France’ın 108. edisyonu 26 Haziran’da başlıyor.

İlk kez organize edildiği 1903’ten beri Tour’un Temmuz’da başlaması bir gelenektir. 

İstisnalar hariç...

O istisnalardan biri de 2020’de oldu.

Bütün dünyanın “fabrika ayarları”yla oynayan Covid-19 yüzünden Temmuz’da değil, 29 Ağustos-20 Eylül arasında hayata geçirilebildi.

Bu yıl erken başlama nedeni ise Tokyo Olimpiyatları...

Malum, normalde geçen yıl yapılması planlanan olimpiyat oyunları da aynı sebepten 2021’e kaydırıldı. Geçmişte’de benzer nedenlerle Haziran’ın son haftası start almış Tour’lar var. Ama Eylül’de biten bir Tour de France pek bildiğimiz bir şey değil.

**

2020 TDF her anlamda alışılmadık ve heyecan vericiydi. Kayakla atlama sporundan gelen ve yaptığı ağır bir kazayla o spora veda edip bisiklete geçen Sloven Primoz Roglic geçen yılın en favori ismiydi. 

Roglic onu favori gösterenleri hayal kırıklığına uğratmadı. 9.etapta sırtına geçirdiği genel klasman mayosunu, 19 etaba kadar çıkarmadı. Hem takımı Jumbo Visma, hem de kendisi çok güçlüydü.

Ne var ki, Paris’teki sembolik etaptan bir gün evvel yapılan bireysel zamana karşı yarışında büyük hayal kırıklığı yaşandı.

Lure kasabasından başlayıp,  La Planche des Belles Filles’de biten 36.2 kilometrelik 20. etabı, bu disiplinde en güçlü isim görünen Roglic değil, başka bir Sloven, Tadej Pogacar kazandı. 

Son kısmında %20’lik bir eğim içeren bu zorlu parkuru Pogacar 55 dakika 55 saniye içinde kat ederken, Roglic ondan neredeyse 2 dakika geç bitirdi. 57 saniye önünde olduğu Pogacar’ın 59 saniye gerisine düştü.

(107 yıllık Fransa Turu tarihinin en çarpıcı anlarından birini yeniden görmek isterseniz Google’a “TDF 2020 Stage 20” yazmanız yeterli.)

Roglic’in  La Planche des Belles Filles zirvesindeki görüntüsü birçok bisiklet severin aklına 1989’da Paris’teki Laurent Fignon’u getirdi.

Fransız bisikletçi, 22 Temmuz’da Paris’e gelindiğinde en yakın rakibi Greg LeMond’dan 50 saniye öndeydi. 

Ertesi gün Paris’te Tour’un son etabı koşulacak ve bir sürpriz olmazsa Fignon Sarı Mayo’yu evine götürecekti.

Ne var ki evdeki hesap çarşıya uymadı. Amerikalı LeMond, 24.5 kilometrelik zamana karşı etabını Fignon’dan 58 saniye erken bitirdi.

Bisiklet tarihinin en büyük hayal kırıklıklarından biri 23 Temmuz 1989’da Paris’te yaşandı. Laurent Fignon Tour tarihinin en küçük farkıyla, 8 saniye ile şampiyonluktan oldu.

(Google’a “TDF 1989” yazarsanız o günün görüntüleri önünüze düşecektir.)

Bu o kadar ağır bir travmaydı ki, 2010 yılında henüz 50 yaşındayken kanserden hayatını kaybetmesini bu hadiseye bağlayanlar oldu. 

Bu yenilgi o kadar öne çıktı ki, Fignon’un 1983 ve 84’teki şampiyonlukları çok az insanın hafızasında kaldı.

Oysa daha 23 yaşına basmadan Tour kazanmış süper bir yetenekti.

2020 yılında güncellenen şampiyonlar listesine bakarsanız en genç şampiyonlar sıralamasında 8. satırda onun adını görürsünüz.

**

31 yaşındaki yurttaşı Primoz Roglic’i şampiyonluktan eden Tadej Pogacar da söz konusu listenin en başında. 

Kayıtlar Tour’u kazanan en genç sporcunun Henri Cornet olduğu gösteriyor. 1912 şampiyonu Fransız, 20 yaşına basmasına 13 gün kala bu unvanı elde etmişti.

Pogacar ise, 22 yaşına basmadan 1 gün önce TDF şampiyonu oldu. 

Bu onu listenin ikinci sırasına itse de, Sarı Mayo giyen en genç şampiyon unvanı ona ait. Çünkü bu ikonik mayo 1919’dan beri Tour’un alamet-i farikalarından biri.

**

Şimdi bütün gözler 2021’deki rekabette. “Bakalım Roglic, 2020’de yaşadığı hezimetin rövanşını bu yıl alabilecek mi?” akla gelen ilk soru... 

(Aslında hezimet yanlış kelime oldu. Primoz Roglic’in kaybettiği gün centilmenliği bırakmadığını, şampiyon Pogacar’ı kutladığını, ertesi gün de neşesini kaybetmediğini hepimiz gördük. Bu yanıyla Fignon’a benzetmek pek doğru bir yaklaşım olmaz. Psikolojisini çok daha hızlı toparlayan bir profil çiziyor.)

Şüphesiz, 2021 rekabeti sadece bu iki Sloven arasında olmayacak. Tour’u kazanmaya azmetmiş bir dizi güçlü sporcu ve takım daha var. 

O listenin başında hiç şüphesiz İneos Grenadiers’in takım kaptanı Geraint Thomas var. 2018 şampiyonu Britanyalı yine çok güçlü bir ekiple Tour’a katılıyor. 

Richard Carapaz ve Tao Geoghegan Hart gibi  iki İtalya Turu (Giro d’Italia) şampiyonu olan bir kaptandan söz ediyoruz. Bunların yanında bir de geçen yılın TDF üçüncüsü Richie Porte’u ekleyince rakip takımlar için korkutucu bir manzara tarif etmiş oluruz.

Ama bisiklet her zaman sürprizlere açık bir spordur. Bu isimlere Miguel Angel Lopez ve Enrice Mas gibi iki Movistar üyesini de eklemek gerekir. 

Simon Yates, Wilco Kelderman, David Gaudu gibi isimleri de favori gösterenler var. Hatta bir zamanların büyük beklenti şampiyonu Nairo Quintana’yı listeye koyanlar eksik değil.

Her hal ve şartta, büyük bir rekabetin, çok çekişmeli bir mücadelenin bizi beklediği açık.

Üç haftalık bisiklet bayramınız şimdiden kutlu olsun.

Aydan ÇELİK